Een avontuurlijke, zware rustdag…
Twee weken geleden had ik een lekker rustdagje gepland in Santoña. Dat liep echter anders… Ik las een blog van pelgrim Helmut over een avontuurlijke afdaling: een natuurlijke trap van ongeveer 700 treden tot aan zeeniveau. Zijn verhaal las als bijzonder uitdagend. Het begon mij te kriebelen. Mooi uitstapje voor een rustdag, zoals ik vaker doe. Uitdagend dus. Ik heb het geweten…
763 treden naar zee
Santoña ligt aan een baai, pal aan de kust. Je kunt hoog langs de kust om de laaggelegen stad heen lopen. Maar daarvoor moet je flink klimmen. De prachtige uitzichten over de zee en de baai krijg je daarvoor terug. Diverse vuurtorens staan rondom de klippen om te voorkomen dat schepen er tegenaan varen.
Het is bij een van die hooggelegen vuurtorens dat je via een smal pad kunt afdalen naar zee. Het pad bestaat uit een knettersteile trap, uitgehouwen in de rotsen. 763 duizelingwekkende treden om precies te zijn. Steil en oneven, met de diepte voor je, naast je, onder je. Het is werkelijk ontzagwekkend en mooi. Maar je moet ook weer terug. Dat is dan weer buitengewoon vermoeiend.
Ik heb het natuurlijk toch gedaan, zo op mijn rustdag. Het was TOP!
Verdwalen op een geitenpad
Nog vol van mijn trap-avontuur werd ik eenmaal boven een beetje overmoedig. Ik besloot – nog even – het eilandje over te steken, via een smal rotsachtig geitenpad. Klimmen en springen over rotsblokken en boomstronken… Een heel avontuur, waarbij ik op een gegeven moment realiseerde dat ik verdwaald was. Ik wist bij onze lieve Heer niet meer waar ik liep. Natuurlijk ben ik er – zoals altijd – toch maar weer uitgekomen. Alleen mijn telefoon niet. Die ligt nog steeds ergens langs dat geitenpad. Balen dus. Ik ben al mijn opgeslagen telefoonnummers kwijt!
Dus als enkele van jullie straks niets van me horen: Het is niet omdat ik je vergeten ben. Ik heb jullie nummer gewoon niet meer. Dus call me please! Wel vanaf zondag 8 september; dan ben ik weer thuis.
De laatste 300km van mijn Camino
Inmiddels begin ik echt dichtbij Santiago de Compostella te komen. De Camino del Norte (van Irun naar Oviedo) heb ik nu achter me gelaten. Ik bevind me nu op de Camino Primitivo (van Oviedo naar Azuro). Daarna is het nog twee dagen wandelen over de Camino Frances naar Santiago. Vanaf de kustroute loop je dan het binnenland in.
Steeds dichterbij; nog een goede 300 kilometer. Na 3000 kilometer stelt dat niet zo gek veel meer voor… Er zitten echter nog wel wat flinke klimdagen tussen. Het is nog niet zomaar gedaan.
Mijmeren over thuis en nieuwe plannen
Hoewel ik nog steeds ontzettend geniet van het onderweg zijn, de natuur, het mijmeren, kijk ik ondertussen ook erg uit naar 'straks'. Op dit moment van schrijven (vrijdag de 15e), over precies twee weken, staat Carola me op te wachten in Santiago! We blijven daar even en lopen samen nog naar Finisterra. En dan nemen we het vliegtuig terug naar Nederland. Vandaag over precies drie weken slaap ik weer in mijn eigen vertrouwde bed. Met een eigen douche. Wat een ongekend luxe vooruitzicht!
Veel zin heb ik ook om met mijn nieuwe ideeën en plannen aan de gang te gaan. Mijn vijfdaagse wandel-loopbaanreizen bijvoorbeeld. Ik kijk er naar uit. Voor de komende tijd zit ik boordevol inspiratie, creativiteit en energie!
Tot gauw.
Met hartelijke groet,
Facebook: dirkvanasselt
Succes en veel plezier nog de laatste weken!
Allereerst nog van harte gefeliciteerd uit Leusden. Ik heb gebeld, maar ja als de feun er niet meer is…
Laatste lootjes. Ik heb eerder gehoord dat veel mensen met die laatste kilometers problemen hebben, dus een beetje extra aanmoediging van ons.
Zet e'm op bikkel en veel plezier.
Groetjes,
Albert en Yvonne
ohhhhhhhhh dirk het word toch nog elke keer iets bijzonders
wat klinkt dat allemaal geweldig …….
en sommige min puntjes ( mobile ) ach het is behoorlijk vervelend maar wat een geweldig avontuur beleef je op die manier
oei ik had graag in je rugzak gekropen haha
heerlijk hoe je schrijft
ik heb een paar dagen in de caravan gezeten (maarten wilde graag even alleen in mn huis gniffel ) het was heerlijk …..mooi weer ….harde wind dus heerlijk uitwaaien op het strand ….bijna geen gebruik van mobile omdat er geen bereik is yehhhhh…..
alleen vanacht bijna uit mn bed geschut van wege storm
vannochtend besloot ik uiteindelijk om 5.00 uur ik ga terug naar mn eigen bed
dus hup tas mee en tessy mee …krijg ik onderweg naar mn auto echt een wolkbreuk over me heen …tot mn onderbroek nat en tessy wilde geen stap meer doen dus hup opgetild hihi mutsie
nu met kruik jaja nog 3 uurtjes geslapen RUST en DROOG
lieve genietse knuffels voor de laatste dagen broer xx je zussie
Beste Dirk, nu het eind van je reis in beeld komt is het elke keer weer spannend waar je ons allemaal zo deel genoot van maakt. Natuurljk wens ik je voor de laatste stuk van dit traject nog veel energie, maar bovenal een veilige terugkeer in Kortenhoef. Met vriendelijke groet. Jaap
Hallo Dirk!
het is er al die tijd niet van gekomen om te reageren.
Uiteraard heb ik je wel via de berichten gevolgd. Hoe krijg je dit allemaal voor elkaar! Ik vind
het echt geweldig! Ik heb al moeite om dagtocht te fietsen; laat staan zo'n marathon wandeltocht
of eigenlijk een EXPEDITIE. Zet hem op voor de laatste 300 km. Maar dat gaat jou lukken.
Hartelijke sportieve groet,
Theo
Wij zijn ook weer in de lucht (na 2,5 in de bush bush van o.a Noorwegen) dus pak nog net je laatste loodjes mee…veel plezier en geniet! Maureen.
Hallo Dirk,
Wat een enorme prestatie,ik heb het met veel plezier gevolgd. Leuk hoor om op deze manier te zien wat jou overkomen is tijdens deze monstertocht. Samir heeft de 4daagse gelopen en dat was voor hem een enorme overwinning . Goed bezig jullie, hoewel jouw prestatie van een heel ander kaliber is zal het voor beiden een uitdaging zijn geweest die jullie ziijn aangegaan en hebben overwonnen. Veel plezier nog op het laatste deel en vooral een heerlijk uitzicht dat Carola straks op je wacht EN je eigen bed!!! Lieve groet,Loes
Bedankt fijne mensen voor jullie reacties! Nog steeds fantastisch weer en prachtige dagen. De nachten zijn soms wat 'problematisch' daar er zeg 100 pelgrims onderweg zijn en er slechts 'officieel' plek is voor 30. Maar goed, toch komt het steeds weer goed. Maar dat eigen bed, draak droom ik wel eens van de laatste tijd:-).
Groet, Dirk
Eindpunt in zicht……Toi Toi Dirk !
Hoi Dirk,
Wauw, 700 treden? Dat stuk naar beneden moet ik met mijn hoogtevrees niet doen. De terugweg omhoog lijkt me ook heel zwaar. Ik was zelf op zoek naar een wandeling in Santoña maar nu ik dit zo lees heb je heel wat afgewandeld Dirk. Ik kijk snel even naar de andere blogs die je gemaakt hebt.
Mvg,
Bas
Ik heb ze zelf niet geteld Bas; moest goed al mijn aandacht erbij houden! Maar je kunt je aardig wandelend vermaken in Santoña. En bovendien is het een heerlijk stadje en badplaats! P.s. als je daar een adres wilt van een prima slaapplek; let me know.
Groet,
Dirk